Medalla Manuela Cortizo – Clay Cantadeira de Arén

Formato CD + LIBRO + DVD

14,95

En stock

En stock

Descripción

CANTADEIRA DE BARRO DE ARÉN, (Medalla Manuela Cortizo )

PARA

Este novo traballo que nos presenta Xosé Lois Foxo contén un estudo monográfico sobre a figura da cantante sarda Medalla Manuela Cortizo, residente en Barro de Arén, comarca da Terra de Montes (Pontevedra); zona con gran tradición de canto e instrumentos como gaita e acordeón. Deses montes saíron músicos e conxuntos tan importantes para a nosa música como “Os Soutelos”, que incluía unha das súas gravacións de 1928 para a casa Regal, “Foliada de Barro de Arén”, Adelino Pichel “Gaiteiro de Sorribas”. , ou grupo. âOs Diplomáticos do AcordeÃ3nâ, ou âGrupo de Pandereteiras de Barro de Arénâ, que xurde da sensibilidade de mulleres como a señora Manuela e lle da necesidade de compartir a sÃoa arte. A cantantes, familiares e amigos.

Medalla Manuela Cortizo é unha muller de 82 anos que traballa no campo dende pequena e que aprendeu a tocar a pandeireta e a cantar un repertorio moi amplo e variado, que viña dos meus vellos tempos, a través da súa tía Mariana Cortizo. . O noso cantante gardará na súa memoria estas cantigas inalterables ao longo da súa vida sen ser plenamente consciente de que é o derradeiro elo da cadea da tradición do canto oral da Terra de Montes, que agora é grazas a este traballo perpetuado para futuras xeracións.

A extraordinaria voz da señora Manuela ten o seu característico éxito ao cantar músicas moi populares na súa zona, que se esixían en todos os cantos de festival, así como en programas de radio e televisión. En recoñecemento á súa traxectoria, diferentes institucións concederonlle premios e homenaxeáronlle.

O seu repertorio inclúe cancións redondas, xotas, muiñeiras, mazurcas, cancións de oficios e romances que grupos como “Treixadura”, “Tear de Llerena” ou “Leilía” incorporaron e popularizaron na actualidade. Canta principalmente en galego pero parte do seu repertorio está en castelán, posiblemente traído por labregos que aínda estaban en Castela, e máis tarde, baixo a influencia da radio e da televisión.