¡Oferta!

Calcetíns sucios – Almacén abandonado

Formato CD

3,95

En stock

En stock

Descripción

Dirty Socks naceu para correr, ou polo menos esa é a sensación que dá a súa intensa traxectoria acadada en tan pouco tempo. A banda formouse en Santiago de Compostela a finais de 2007, consolidándose plenamente en 2010 con Anxo Rodríguez (guitarra e voz), Denis Suárez (batería e coros), Francisco Varela (baixo) e Alberto Barreiros (guitarra e coros). ). Xuntos comezaron a explorar pasaxes sonoras.
Nun principio atraeu o post punk -por bandas como Bauhaus, Buzzcocks, Joy Division ou New Order-, pero pronto ampliaron o abano de xéneros, abrindo varias frontes: á psicodelia dos 60, ou ao minimalismo de Philip Glass, Terry Riley ou Steve. Reich; ea electrónica experimental e rudimentaria, especialmente o seu nacemento: Steve Reich -de novo-, Delia Derbyshire, etc; As guitarras de Sonic Youth, Jonny Greenwood? Bebendo de todas estas fontes, a banda compostelá céntrase na creación dun son propio, na creación de estruturas pop e na construción dun son do século XXI, deixando unha ampla marxe para a propia interpretación do oínte.
Fuxiing selos, Dirty Socks segue un camiño firme cara á terra prometida das grandes cancións. Os galardóns son recoñecidos sucesivamente: ascensos vencedores do concurso Musicaxove (2009) e dos Levi’s Unfamous Music Awards (2010); Reciben máis de medio millón de visitas no seu MySpace e axiña comezan a xogar na primeira división, participando en festivais como Purple Weekend (León), Rock in the Way (Santiago) e Festival do Norte (Villagarcía), compartindo escenario. con bandas como Placebo, These New Puritans, Editors, Tricky, The Raveonettes, The Animals ou Adam Green.
Despois dun primeiro EP, ?Dirty Socks? (Dirty Socks, 2010), estreada en formato físico ante a gran aclamación en internet de cancións como ?Go ape?, ?WWD? ou ?Magic Sparkles?, os composteláns presentan ?Abandoned Warehouse? (Vir, 2012).Catro novos cortes gravados con Arturo Vaqueiro nos Abrigueiro estuda que o noso fillo alcanza un novo nivel. Seguen botando man do post-punk de finais dos 70 e do minimalismo, pero dan unha clara orientación cara á psicodelia dos 60 e á experimentación que se traduce en fresca e enérxica, cargada de matices.
A estas alturas non ten sentido falar dun grupo revelación, é unha banda que naceu para correr, para ofrecer grandes cancións cun espírito catártico e renovador.